Ακόμη και αν δεν το γνωρίζατε, είναι γεγονός, πως το πιο αποστειρωμένο μέρος στη φύση, είναι η κυψέλη των μελισσών! Αυτό βεβαίως δεν συμβαίνει τυχαία, αλλά υπάρχει σοβαρός λόγος. Είναι επιβεβαιωμένο, πως όλοι οι κλειστοί χώροι περιβάλλονται από μικρόβια και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί παλεύουν για να τα αντιμετωπίσουν. Ένας τόσο κλειστός χώρος λοιπόν, όπως είναι μια κυψέλη, δεν θα έδινε την δυνατότητα επιβίωσης στα μικρά αυτά πλάσματα που την κατοικούν, αφού το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν είναι εξελιγμένο, όπως του ανθρώπου, για να αντιμετωπίζει το ίδιο αποτελεσματικά τις εισβολές των βακτηριών.

Για να καταφέρουν λοιπόν οι μέλισσες να αποκρούσουν τους κινδύνους που προκύπτουν από τα μικρόβια και να εξασφαλίζουν την επιβίωση τους,  παράγουν την πρόπολη,  μια «θαυματουργή» ουσία που εκτός από τέλεια αποστείρωση στις κυψέλες, παρέχει και σημαντικά οφέλη στον άνθρωπο.

Είναι γεγονός, πως όλα τα προϊόντα της μέλισσας έχουν πλούσια διατροφική αξία και όπως είναι φυσικό, το ίδιο ισχύει και για την πρόπολη. Μπορεί  μεν, να μην είναι τόσο γνωστή όσο το μέλι, ο βασιλικός πολτός και η γύρη, όμως αυτοί οι ακούραστοι εργάτες, παράγουν με το ίδιο «μεράκι», την τροφή αυτή, που συγκαταλέγεται στα«θαύματα» της φύσης.

Αυτά τα εκπληκτικά, μικρά πλάσματα, δημιουργούν μια εξαιρετικά πολύπλοκη ουσία, χρησιμοποιώντας ρητίνες, έλαια, βάλσαμο, γύρη και κερί, με σκοπό να προστατεύσουν την κυψέλη τους από βακτηρία, ιούς, μύκητες κ.α. Η ουσία αυτή, είναι η πρόπολη και η ονομασία της προέρχεται από την λατινική λέξη propolis, όπου το «pro» σημαίνει «στην είσοδο» και το «polis» μεταφράζεται ως «πόλη» ή «κοινότητα».

Πριν από χιλιάδες χρόνια, αρχαίοι πολιτισμοί χρησιμοποίησαν την πρόπολη για τις φαρμακευτικές της ιδιότητες. Οι Έλληνες, τη χρησιμοποίησαν για τη θεραπεία των αποστημάτων. Οι Ασσύριοι για την αντιμετώπιση των λοιμώξεων και την επούλωση τραυμάτων και πληγών. Οι Αιγύπτιοι στην ταρίχευση των Φαραώ και οι Ίνκας, ως αντιπυρετικό.

Η πρόπολη καταγράφηκε, ως επίσημο φάρμακο στις φαρμακοβιομηχανίες του Λονδίνου, τον 17ο αιώνα. Λόγω της αντιβακτηριακής δραστηριότητας, έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ευρώπη, μεταξύ του 17ου και του 20ου αιώνα. Στα τέλη του 19ου αιώνα χρησιμοποιήθηκε ευρέως, λόγω των θεραπευτικών της ιδιοτήτων, ενώ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιήθηκε σε αρκετές κλινικές της Σοβιετικής ένωσης, για τη θεραπεία της φυματίωσης, καθώς από την χρήση της είχε παρατηρηθεί μείωση των πνευμονικών προβλημάτων και ανάκτηση της όρεξης. Στα Βαλκανικά κράτη εφαρμόστηκε για τη θεραπεία τραυμάτων και εγκαυμάτων, πονόλαιμου και έλκος στομάχου. Το πρώτο επιστημονικό έργο για την πρόπολη δημοσιεύτηκε το 1908, συμπεριλαμβανομένων των χημικών ιδιοτήτων και της σύνθεσης της.

Σήμερα, η πρόπολη αποτελεί ένα φυσικό φάρμακο και μπορείτε να τη βρείτε σε αρκετά  καταστήματα και σε διάφορες μορφές, όπως κάψουλες, κρέμες, παστίλιες, σκόνη, σπρέι, αλοιφή, βάμμα και εκχύλισμα. Χρησιμοποιείται επίσης ως συστατικό σε καλλυντικά αλλά και ως εναλλακτική θεραπεία διαφόρων ασθενειών. Οι κυριότερες εφαρμογές πρόπολης περιλαμβάνουν:

  • Αντιμετώπιση των λοιμώξεων του ανωτέρου αναπνευστικού
  • Κοινό κρυολόγημα
  • Γρίπη
  • Επούλωση τραυμάτων
  • Αντιμετώπιση εγκαυμάτων, ακμής και του έρπητα των γεννητικών οργάνων.